Tapio Wirkkala- szklane butelki incalmo

Tapio Wirkkala (Finlandia 1915–1985)

To ikona fińskiego wzornictwa. Był wszechstronnym projektantem i artystą, który potrafił płynnie przechodzić między różnymi materiałami i przekraczał ustalone granice zawodowe. Najważniejszymi materiałami dla Wirkkali były drewno i szkło, nigdy nie przestał badać możliwości, jakie stwarzają.

Pracując nad szkłem, opanował starą wenecką technikę Incalmo – polegającą na wydmuchaniu co najmniej dwóch szklanych baniek na osobnych piszczelach i delikatnym ich łączeniu na gorąco w taki sposób, by spojenie kolorów było wyraźne i czyste.

W efekcie zaprojektował bardzo graficzną serię szklanych przedmiotów, o klarownej konstrukcji i grubych, solidnych ściankach. Butelki o bulwiastych lub wydłużonych formach, z kontrastującymi wąskimi szyjkami, mają szczególnie silne optyczne oddziaływanie ze względu na użycie koloru.

Artysta wprowadził wyszukane zestawienia kolorystyczne, które budują kompozycję przedmiotów. Łączył dwa kolory, bądź jeden – bardziej intensywny – z bezbarwnym szkłem. Unikał silnych kontrastów i wybierał nieoczywiste zestawienia barw. Subtelnym dopełnieniem projektu był detal – spadająca kropla wody na dnie każdej butelki.

Tapio Wirkkali udało się zintegrować włoską technikę i fińską inwencję, surowość Północy i ekspresję Południa. Barwna seria powstawała w latach 1966-68 i stała się najbardziej rozpoznawalnym, i najczęściej kopiowanym przykładem zastosowania techniki incalmo.